Long time no weblog,
Blijf op de hoogte en volg Hilde en Anne-Lou
18 Februari 2015 | Curaçao, Willemstad
Om te beginnen; het gaat enorm goed met mij! Ik zit nu al in mijn 12de week stage en de tijd vliegt! Ik heb steeds vaker mijn eigen patiënten en ook een echte band met hen. Je kan zomaar patiënten drie keer per week zien, dan is dat toch wel fijn als je iets te bespreken hebt toch?! Gelukkig voel ik mij op mn plek, dus het kletsen gaat me aardig af. Ik word zelfs vaak afgeremd, aangezien ik spreek alsof ik de trein moet halen hier. Ik zeg dan altijd maar; ze hebben hier helemaal geen trein dus dat gaat niet.
Maar.... voordat ik nu 12 weken hier loop is er genoeg gebeurd wat ik graag wil delen met jullie! Ik had mijn laatste weblog op 13 december geschreven, daarna zijn de feestdagen komen buurten en is januari omgevlogen.
Om te beginnen wil ik even beginnen met Kerst, een rare periode hier! De kerstboom is wel opgetuigd en de kerstliedjes spelen wel op radio, maar daar is ook alles mee gezegd. Het kerstgevoel is er bij mij niet geweest, behalve dan dat ik papa, mama en Coco heb gezien in de winterkleren in Murren. Zij hadden een lekker luxe diner 's avonds en ik moest het doen met Sushi. Dat is trouwens helemaal niet verkeerd, maar ik weet wat ik mis qua eten in Murren met Kerst. Na een enorm leuk skypegesprek en met het idee dat we zo'n beetje 40 graden verschil hadden op dat moment was het tijd om weer afscheid te nemen van hen. Kerst was voor mij een 'gewone' dag met een strandbezoek en dus 's avonds lekker uit eten.
O, helemaal vergeten te melden; Hilde en ik hadden lekker vanaf 24 december vrij en mochten genieten van een tiendaagse vakantie! Na drie weken stage vonden we het ook wel weer tijd voor een aantal dagen vakantie, want ja er wordt hier enorm hard gewerkt natuurlijk. Nee, dat is een illusie, er moet soms hard worden gewerkt maar er zijn ook dagen dat er niet veel te doen is en dat er mensen niet komen opdagen en dat je eigenlijk een beetje voor je uit zit te staren. Dus ja, we waren enorm hard aan vakantie toe.
Oud en nieuw was fantastisch. Eerst om 7 uur mochten we al genieten van een nieuwjaar, want toen was het in Nederland natuurlijk al raak. Genoeg bier is daar al gedronken en daarna zijn we even een tukje gaan doen om daarna richting Wet en Wild te gaan om daar het nieuwe jaar in te luiden. We betaalde een bepaald bedrag en dan kon je de hele nacht onbeperkt drinken. Helaas heeft het voor mij niet heel lang geduurd en was ik om drie uur klaar. Ik was kapot en ben naar huis gereden. Om vier uur heb ik Hilde opgepikt en hebben we heerlijk lang geslapen op 1 januari. Ik denk (ik weet het niet meer zeker) maar dat we op de eerste dag van 2015 niet veel hebben uitgevoerd.
We zijn trouwens eindelijk klaar met ons duikbrevet, iets wat we thuis in Nederland al hadden bedacht omdat het hier enorm mooi duiken is! Misschien gaan we nog een vervolgcursus doen, maar dat is met een nachtduik en zoals jullie weten ben ik een enorme schijtert en zo onder water (en als controlfreak is onderwater voor mij al heel wat, zo met een fles waar je afhankelijk van bent) weet ik nog niet of ik dat nou zo'n fijn idee vind. Tevens kennen jullie mijn angst voor haaien, nou die drie dingen bij elkaar opgeteld maakt het voor mij een enorme uitdaging!
Nu is het alweer februari, in januari is niet heel veel speciaals gebeurd. Ik ben gewoon druk geweest met stage en heb mooie strandfeestjes meegemaakt. In januari zijn er helaas een aantal vrienden alweer terug gegaan naar Nederland en ook deze week gaan er weer een aantal terug. Het is raar, want Hil en ik maken een soort van twee groepen mee aangezien wij natuurlijk een beetje halverwege kwamen binnenvallen hier. Op zich heel leuk, maar als je nu bij Wet en Wild bent kijk je om je heen en ben je op zoek naar bekenden, maar deze kun je gewoon niet meer vinden!
Alleen waar mensen weggaan, komen ook weer nieuwe mensen aan. In januari is Linda aangekomen, een klein meisje waar Hil en ik enorm veel mee optrekken. We zijn een beetje de drie musketiers geworden hier en waar 1 van ons is zijn we allemaal meestal. Een enorm leuk kind en met zn drieen maken we enorm veel leuke dingen en avonturen mee hier. Zij is hier voor zeven weken en ik denk dat we nu nog drie of vier weken met elkaar gaan beleven hier, dit gaat enorm leuk worden want er staan nog allemaal leuke feestjes op de planning. Daarnaast heb ik met Joey twee nieuwe huisgenootjes opgehaald. Twee meisjes die net als wij enorm moeten wennen. Het is leuk om te zien hoe zij zich nu uiten en dat wij dat twee maanden geleden ook zo hebben ervaren. Helaas voelde Hilde en ik ons niet goed en hebben we niet heel veel met ze gekletst. Dat is spijtig, maar het bed en de wc hebben ons beide genoeg geroepen die dag. Hilde heeft zelfs niet gewerkt en liep twee dagen volledig leeg, ik heb wel gewerkt maar was ook zeker niet fit. Er heerst buikgriep en dat is nu een beetje te merken in huis. Ik kreeg toen ook nog een appje van Linda, dat zij zich ook niet goed voelde en naar huis ging. Ik heb die avond helaas mijn soep er weer uitgegooid, maar daarna voelde ik mij wel weer beter.
Nu, twee weken later zijn de dames (Lieke en Marloes) enorm los gekomen en zijn het twee toppers om erbij te hebben! We doen gezellig alles samen en met zn vijven is altijd leuker dan met zn drieën niet? Linda vertrekt helaas zondag al, dus dan moeten we het met zn viertjes doen!
Carnaval is ook hier gevierd van het weekend! Vrijdag hadden we het "nederlandse carnaval' waarbij wij zelf ook verkleed gingen. We hadden er thuis niet over nagedacht dat we hier zouden zijn met Carnaval dus zijn we als snoekbaars verkleed gaan. Het was een prachtige avond, ik sliep rond een uurtje of zeven 's ochtends en zaterdag was het alweer tijd voor Zanzibar. De andere strandtent waar wij altijd zijn op zaterdag. Daar hebben we het niet zo laat gemaakt, we konden niet meer.
Zondagmiddag was het dan toch tijd om te genieten van het Curaçaose carnaval. Maar eerst gingen we lekker wat lunchen in Punda. We hadden lekker uitgebreid geluncht en kregen daarna de rekening; daar stonden twee polar (soort bier) op en dat was het. 10,90 hebben wij betaald ipv 50 gulden de man. Heerlijk zo'n meevallertje en dit gingen we dan ook maar 's avonds vieren bij W&W. Daar hebben we lekker wat drankjes nog genomen en waren we om half 4 thuis. Ik had maandag lekker vrij ivm carnaval dus het mocht eindelijk weer eens op de zondag! Dinsdag was het weer tijd om aan het werk te gaan en nu is het alweer woensdag!
Vanavond mag ik weer een avondje genieten van het Jetset life hier, Linda zou uiteten gaan met Michiel (helaas is hij ziek en mag ik nu mee). Natuurlijk heel sneu, maar ik ga natuurlijk graag mee. Vanavond gaan we Linda haar laatste avondje Cabana 'vieren'.
Ik zal snel weer wat laten horen, ik beloof het.
Ik wil Oma enorm bedanken voor haar lieve kaartje, ik weet dat mama het al heeft gedaan maar hij hangt prachtig op mijn wall of fame!
Ook Truus heeft een te lieve kaart gestuurd, misschien wil jij doorgeven dat ik het heel leuk vond mama?
Nog drie weken en papa en mama komen op bezoek, ik ben benieuwd of zij de Antilliaanse Lou nog terug herkennen. Gelukkig blijf ik lachen en praat ik net zoveel als normaal, maar de ongeduldigheid is wel zo'n beetje weg!
Lieve mensen, ik mis Nederland helemaal niet en ik denk dat ik nooit meer terug kom. Misschien alleen om een knuffel te halen van heel veel mensen op 6 mei en de weken daarop.
Dikke kus van Lou
-
18 Februari 2015 - 18:42
Janneke:
Eindelijk weer eens een verhaal! Leuk om te lezen en ik kan niet wachten om bij jullie te zijn.
Vanmiddag de reispapieren gehaald bij het reisbureau, alles is klaar.
Liefs, mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley